ساخت و مشخصه یابی پوشش نانوکامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت/ زیرکونیا با درصدهای متفاوت از پایدارکننده ایتریا

Authors

سحر صالحی

s. salehi biomaterials group, department of materials engineering, isfahan university of technology, isfahanگروه بیومواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان محمدحسین فتحی

m. h. fathi biomaterials group, department of materials engineering, isfahan university of technology, isfahanگروه بیومواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان کیوان رئیسی

k. raeissi biomaterials group, department of materials engineering, isfahan university of technology, isfahanگروه بیومواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان

abstract

پوششهای تک فاز هیدروکسی آپاتیت به دلیل چقرمگی شکست پایین و چسبندگی ناکافی بین پوشش و زیرلایه، با انواع پوششهای کامپوزیتی حاوی تقویت کننده های سرامیکی مثل زیرکونیا جایگزین شده اند. ساخت پوشش بیوسرامیکی کامپوزیتی حاوی اجزا نانومتری می تواند زیست سازگاری و زیست فعالی مطلوب، کنترل نرخ اضمحلال پوشش و بهینه ساختن خواص مکانیکی را موجب شود. در پژوهش حاضر، ساخت و مشخصه یابی پوشش نانوساختار هیدروکسی آپاتیت- زیرکونیا و پوشش هیدروکسی آپاتیت تک فاز بر روی زیرلایه فولاد زنگ نزن 316 ال به روش سل- ژل موردنظر قرار گرفت و مقاومت خوردگی و میزان انحلال آن ارزیابی شد. نتایج آزمون طیف سنجی جذب اتمی حاکی از افزایش غلظت یون کلسیم آزاد شده از پوششها با گذشت زمان بود و میزان یون کلسیم آزاد شده در پوششهای کامپوزیتی نسبت به پوشش تک فاز هیدروکسی آپاتیت کمتر بود. در دمای کلسینه کردن 950 درجه سانتی گراد، فاز غالب در پوشش کامپوزیتی تهیه شده، هیدروکسی آپاتیت و زیرکونیا با شبکه های بلوری مختلف بود. تعیین اندازه دانه ها به کمک معادله شرر، حضور نانوذرات زیرکونیا با اندازه (20-30 نانومتر) در زمینه هیدروکسی آپاتیت (40-80 نانومتر) را تأیید کرد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، حصول پوششهای بدون ترک ولی متخلخل را نشان داد. نتایج حاصل از آزمون خوردگی بیانگر آن است که پوشش کامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت- زیرکونیا با ساختار متخلخل و داشتن ریزترکها قادر نیست به طور کامل از برهمکنش زیرلایه با الکترولیت جلوگیری کند و احتمالا نمی تواند از آزادشدن یونهای فلزی ممانعت جدی به عمل آورد. به نظر می رسد که پوشش نانوساختار هیدروکسی آپاتیت- زیرکونیا به دلیل ساختار و ابعاد نانومتری فازهای تشکیل دهنده، بتوانند موجب کاهش مدت زمان تثبیت کاشتنی در مجاورت بافت سخت شده و ضریب اطمینان درمان را افزایش دهد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ساخت و مشخصه‌یابی پوشش نانوکامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت/ زیرکونیا با درصدهای متفاوت از پایدارکننده ایتریا

The addition of ZrO2 particles to the HA coating has received considerable attention because ZrO2 particles increase the bonding strength between HA coating and substrate. In this study, nanostructured hydroxyapatite (HA)/yttria stabilized zirconia (YSZ) coatings were prepared by a sol–gel method. It was found that at 950ºC, the dominant phases were HA and tetragonal (t)-zirconia in 3YSZ, cubic...

full text

تولید و مشخصه یابی پوشش نانو ساختار هیدروکسی آپاتیت-زیرکونیا به روش سل-ژل

پوشش تک فاز هیدروکسی آپاتیت به دلیل چقرمگی شکست پایین و چسبندگی ناکافی بین پوشش و زیرلایه، تأمین کننده دوام و پایداری مطلوب کاشتنی فلزی نخواهد بود. لذا کاربرد نانوکامپوزیت های هیدروکسی آپاتیت با تقویت کننده های سرامیکی نظیر زیرکونیا مورد توجه قرار گرفته است. با در نظر داشتن ساختار نانوکامپوزیتی استخوان و ساخت کامپوزیتی نانومتری که مشابهت رفتاری هر چه بیشتر با بافت سخت بدن را موجب می شود می توان...

15 صفحه اول

ساخت، مشخصه یابی و ارزیابی مقایسه ای پوشش های نانوکامپوزیتی هیدروکسی آپاتیت-تیتانات کلسیم و هیدروکسی آپاتیت-تیتانات باریم برای بهبود زیست سازگاری فولاد زنگ نزن 316 ال

در سال های اخیر برای بهبود خواص زیست سازگاری و زیست فعالی کاشتنی های فلزی، پوششی از مواد سرامیکی روی آن ها اعمال می شود. با وجود زیست سازگاری قابل توجه بیوسرامیک هیدروکسی آپاتیت، کاربرد آن به علت خواص مکانیکی ضعیف محدود شده است. این مشکل می تواند از طریق ساخت کامپوزیت با سایر سرامیک ها مانند انواع تیتانات ها برطرف شود. در این تحقیق ابتدا نانوپودرهای تیتانات کلسیم و تیتانات باریم به روش سل-ژل و ...

15 صفحه اول

طراحی، ساخت، مشخصه یابی و مدل سازی تیتانات باریم متخلخل با پوشش هیدروکسی آپاتیت نانوساختار

در سال های اخیر برای شبیه سازی و مدل کردن بیومواد متخلخل نانوساختار برای بازسازی بافت استخوانی تلاش های زیادی انجام شده است. این تلاش ها در راستای یافتن مکانیزم تغییر شکل در استخوان و در نتیجه دسترسی به مواد با قابلیت بالاتر برای جایگزینی بافت استخوانی است. با توجه به این که یکی از مکانیزم های پیشنهادی برای تغییر شکل در استخوان بر پایه ی خواص پیزوالکتریک آن است، به نظر می رسد که استفاده از مواد...

15 صفحه اول

بهینه سازی و مشخصه یابی داربست نانوکامپوزیتی ε- پلی کاپرلاکتون / نانوذرات منیزیم فلوئور هیدروکسی آپاتیت با هدف مهندسی بافت استخوان

هدف از پژوهش حاضر ساخت و مشخصه یابی داربست کامپوزیت پلی ε-کاپرولاکتون/ نانوذرات منیزیم فلوئور آپاتیت (pcl/nmg-fa) با استفاده از روش الکتروریسندگی است. کامپوزیت مورد نظر با استفاده از بهینه سازی پارامترهای فرایند الکتروریسی مانند حلال، غلظت پلیمر و درصد بیوسرامیک موجود در کامپوزیت تهیه شد. نتایج نشان داد که اندازه قطر الیاف با تنظیم ویسکوزیته و هدایت الکتریکی محلول، تغییر می کند. نمونه های بهینه...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مواد پیشرفته در مهندسی (استقلال)

جلد ۲۹، شماره ۱، صفحات ۳۱-۴۳

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023